Vandaag was ik in een winkel met mijn ouders. Van mijn moeder mocht ik iets nieuws (kleding) uitkiezen dat paste bij mijn nieuwe baan. Ik had een net jasje en een nieuw broek aan; ik keek in de spiegel en voelde mij trots. Ik voelde mij even “het mannetje” en kreeg ook complimenten van mijn moeder. Onwennig, maar het voelde goed. Ik ben uiteraard erg trots op mijn nieuwe baan en de manier hoe ik de sollicitatieprocedure heb aangepakt. Maar ik was ook trots op mijn voorkomen. Bijna een jaar geleden koos ik voor een nieuwe haar-coupe. Niet veel verandering, maar wel volwassener en dat was na het bezoekje aan de kapper van afgelopen zaterdag weer goed te merken. Ook was ik blij dat ik rechtop stond. Hoe anders was dat 5 jaar geleden toen een verkoopster in een andere winkel aangaf dat ik er dik uitzag. Hoe zeer ik de verkoopster haar goede bedoelingen snapte, kwam die toen wel aan. En nu, Hoe veel is er nu veranderd?! Ja, ik ben afgevallen (vooral de laatste weken) en hoop deze lijn door te zetten o.a. doordat ik sinds een paar weken weer blessure vrij hardloop en weer extra op mijn voeding let. Of het serieus is weet ik niet, maar mijn Tante en een goede vriendin van mijn moeder vonden mij nu een stuk knapper. In het afgelopen jaar gaven mensen ook aan dat ik meer straalde en er goed uitzag. Veel mensen lieten deze week blijken dat ze mij deze baan erg gunde. Dat deed mij uiteraard allemaal goed. Ik ben de afgelopen jaren ook meer mijn eigen pad gaan kiezen wat resulteerde in een nieuwe baan in mijn interesse gebied en de mogelijkheid om spoedig (hopelijk nog in 2015) op mijzelf te gaan wonen. Toen ik vanmiddag in de spiegel keek dacht ik aan vorige week zaterdag, toen schreef ik mijn maandelijkse gedicht voor Meesteres Kate. Het is wel toepasselijk vind ik. Meesteres Kate heeft een belangrijke rol gespeeld in mijn ontwikkeling de afgelopen jaren – waarvoor ik Haar erg dankbaar ben.
Het is een beetje een gedicht uit mijn gevoel. De laatste jaren ben ik zaken meer en meer zaken stap voor stap gaan aanpakken. Ik “hoef” niet zo nodig alles meer tegelijk én ik denk ook wel dat dit bijdraagt om zaken te realiseren. Ik realiseer mij dat ik stappen heb gezet, maar dat ik er nog niet ben. Meesteres Kate is voor mij de beste Meesteres waar ik mij erg goed bij voel. De D/s en het traineeship bij Haar heeft mij al veel gebracht, op vele terreinen. Ik hoop dat ik ook in de komende jaren onder Haar dominantie mag groeien als slaaf, maar ook als mens.
Stap voor stap
Bijna vier jaar geleden,
Wist ik niet goed wat te zeggen,
Had ik zoveel angst en onzekerheden,
Was ik bang om mijn ziel bloot te leggen.
Nu laat ik mijzelf meer gaan,
Ben ik spontaner en assertiever,
Durf ik meer en meer op mijn grenzen te staan,
Voel ik mij- en ben ik daardoor een stuk positiever.
Soms gaan mijn emoties nog wel eens op-en-neer,
Een stap terug en daarna weer twee vooruit,
In een stijgende lijn groei ik keer op keer,
Komen Uw woorden van onze eerste ontmoeting uit.
De woorden die U toen uitsprak,
Er zit meer in je dan je zelf beseft,
Zijn voor mij vaak een steun geweest waar het mij voorheen aan ontbrak,
Ja, U hebt hiermee in deze vier jaar mijn stoutste dromen overtreft.
Ik heb nog wel een lange weg te gaan,
Maar gesteund door Uw vak-vrouw-schap,
Kan ik de hele wereld aan,
Zoals we vaak samen zeggen: stap voor stap.