Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Ja, ik vind het heerlijk dat Meesteres Kate kan doen en laten wat Ze wil mijn mannelijk geslachtsdeel: er op slaan, edge’n, spelen met sounds, er in knijpen of er knijpers op zetten. Het is immers Haar speeltje (want zo noem ik mijn pik al enige jaren), wat Meesteres Kate er mee doet moet in de eerste plaats genot voor Haar zijn. In al die jaren is mijn ding dan ook goed gebruikt en van vele (on)gemakken voorzien. Pain & Pleasure ligt voor mij in deze zo dichtbij elkaar. En ik? Ik geniet als ik Haar glimlach zie en weet dat Zij geniet van wat Ze doet.

Toch ontbrak er voor mijn gevoel nog iets, noem het de finishing-touch, dat gene wat de cirkel rond maakt of in dit verband beter een toepasselijk slot… Een aantal jaar geleden kon ik het niet laten, ik moest het van mijzelf vragen: ‘Meesteres wilt U over mijn orgasmes bepalen?’ Dat moest ik Meesteres Kate geen twee keer vragen. Vanaf dat moment moet ik toestemming vragen om te mogen klaarkomen. Nee, dat doe ik niet met behulp van een kuisheidskooi. Het is voor mij een mentale opdracht, één die ik niet wil verzaken. Uiteraard is het makkelijk om ‘even’ klaar te komen als ik wil, immers mijn Meesteres kan mij toch niet zien en wanneer ik zwijg is er geen haan die er naar kraait. En toch heb ik het nog niet gedaan, misschien klinkt dat gek en ja soms kan dat lichtelijk frustrerend zijn als ik weer eens een geile stuiterbal ben. Eerlijk gezegd had ik jaren geleden ook niet verwacht dat ik dit zo lang zou volhouden, waarschijnlijk was mijn Meesteres daar wel van overtuigd 😉 . Immers ben ik nu al 2,5 jaar mijn zeggenschap over mijn pik aan Meesteres Kate kwijt en het voelt goed. Gelukkig is mijn Meesteres niet de moeilijkste en kom ik na Haar toestemming aan mijn trekken, al dan niet door mijzelf… 😉
Natuurlijk ben ik wel eens geil en wil ik heel graag ontladen en uiteraard speel ik wel eens met het speeltje van de Meesteres, maar klaarkomen is er niet bij. Eerlijk is eerlijk, soms is er wel eens frustratie dat ik niet kan klaarkomen. Maar het maakt al snel plaats voor trots, trots dat ik deze opdracht van Meesteres Kate heb gekregen en dat ik deze ook wil voldoen. Een gevoel dat mij weerhoudt om klaar te komen, perfectionistisch als ik ben is er geen haar op mijn hoofd die daarover twijfelt. Dat mijn pik in Haar macht is doet wat met mij, ik geniet meer van het klaarkomen en het feit dat Meesteres Kate bepaald wanneer en hoe ik mag ontladen, geeft mij een waardevol gevoel. Zij bepaald. Zij weet wat goed voor mij is en dat vertrouwen wat ik geleerd heb om uit handen te geven voelt voor mij bevrijdend. Het geeft mij ook rust. Rust waar ik zo vaak naar op zoek ben. Het geeft mij een duidelijk kader, immers in de loop der jaren heb ik best wat regels van Meesteres Kate gekregen. Regels die ik als perfectionist absoluut niet wil overtreden wetend dat dan straf volgt. Stap voor stap leidt mijn Meesteres mij op om een betere slaaf te worden. Perfect zal ik nooit worden, dat is dan ook niet het doel. Volgens Meesteres Kate is perfectie overigens erg saai, iets wat ik zeker onderschrijf. Niettemin is er bij mij wel de drive om zo goed mogelijk er voor mijn Meesteres er te kunnen zijn en aan Haar regels te voldoen. Anderzijds vind ik de spanning van het niet mogen klaarkomen ook wel weer lekker. Het is toch iets wat mij in een positieve zin aan mijn D/s doet denken, een D/s waar ik best trots op ben.
Een bijkomend voordeel van deze mentale discipline is dat Meesteres Kate mij op afstand kan belonen met een hoogtepunt. Ik hoef dus niet eerst naar de studio of de woning van mijn Meesteres om mij daar te laten ontdoen van de kooi, daarna (fijn) klaarkomen en mij daarna weer laten opsluiten. Nee, mijn Meesteres bepaald wanneer ik klaarkom en uiteraard alleen wanneer Zij dat wil. Mijn Meesteres weet mij soms wel eens te verrassen met een opdracht: het is al een paar keer voorgekomen dat ik van mijn Meesteres moet klaarkomen op het toilet van mijn werk. Uiteraard enorm spannend, maar een dergelijke spannende buitenkans laat ik mij natuurlijk niet afnemen. Of wat te denken van de opdracht dat ik elke dag van de week moest klaarkomen op steeds een andere locatie, waarvan er maar één in mijn eigen huis mocht zijn?! Natuurlijk wordt het allemaal door middel van foto of film vastgelegd zodat mijn Meesteres kan zien dat ik Haar opdracht vervul.

Vooruit, een kleine bekentenis: het is best wel vernederend om aan mijn Meesteres te moeten vragen of ik mag klaarkomen. Eveneens verschilt het ook of het via de mail of face2face gebeurd. En ja, als daar andere mensen bij zijn dan wordt dat gevoel alleen maar versterkt. Maar ik kan er ook enorm van genieten, deze vernedering geeft mij ook een trots gevoel. Het gevoel dat Zij bepaald, dat Zij daarover wil bepalen en er mee kan spelen. Het geeft mij een goed gevoel dat de macht van mijn pik in handen is van een vrouw die ik volledig vertrouw, een Meesteres die mij getraind heeft en mij nog steeds met raad en daad bij staat. Ik ben van mening dat het in onze D/s juist is en het heeft mijn onderdanige gevoelens aan Meesteres Kate alleen maar versterkt – voor mij hoort het zo: mijn pik is Haar bezit.

Deze tekst is gepubliceerd in de Massad 291.